Γιάννης Ανδρεαδάκης: «τ΄ανώδυνα»- Περιπαικτικές μαντινάδες κ.α.

Λόγω επικαιρότητας, εκτός κειμένου, αφού η επικαιρότητα, όταν την ξεχνάει, κυνηγά τον ευθυμογράφο
Λόγω επικαιρότητας, εκτός κειμένου, αφού η επικαιρότητα, όταν την ξεχνάει, κυνηγά τον ευθυμογράφο

Θα παρουσιάσουμε τμήμα του έργου του εκλεκτού σκιτσογράφου – ευθυμογράφου κ. Γιάννη Ανδρεαδάκη, που κάποτε εκδόθηκε σε βιβλίο με την επιμέλεια του Νίκου Γιανναδάκη. Πολλοί αναζητούν σχέδια και βιβλία του, αλλά είναι εξαντλημένα όλα από χρόνια πολλά και ο καλλιτέχνης, μάλλον απέχει συνειδητά από κάθε ενέργεια σχετική – ούτε σχέδια εκτίθενται ούτε βιβλία υπάρχουν πουθενά.

17 σκέψεις σχετικά με το “Γιάννης Ανδρεαδάκης: «τ΄ανώδυνα»- Περιπαικτικές μαντινάδες κ.α.”

  1. Τον εξαντλήσαμε τον Γιάννη, συνειδητά ή ασυνείδητα. Τον είχαμε τόσο εντός μας, που ξαφνικά απορούμε πως έχει βρεθεί εκτός.
    Διαφωνώ ότι απέχει το αποδεικνύει το σκίτσο που φιλοξενείται εδώ. Ποτέ δεν την ξέχασε την επικαιρότητα,(ποιος κυνηγά ποιον, θα σας γελάσω), αλλά νομίζω, ότι μάλλον επιλεκτικά της δίδεται. Με την ίδια αυστηρή, λιτή γραμμή αλλά και τρυφερότητα στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα που παραδίδει κάθε σκίτσο του.
    Υ.Γ. Υπάρχουν σκέψεις και του έχουν κοινοποιηθεί. Συνεναίσει του ας γίνουν.. Πότε;;; θα δούμε…

    Μου αρέσει!

  2. Θάθελα πολύ να κάνω κάποιο έργο του Γ. Σουρή με σκηνογραφία και κοστούμια του Γιάννη Ανδρεαδάκη -αν φυσικά το επιθυμεί κι εκείνος – και ιδιαίτερα από εκείνα που έγραψε ο Σουρής όταν ήταν στην Κρήτη (συμπέθερός μας) . Πως βρίσκετε την ιδέα;

    Μου αρέσει!

  3. Ευχόμαστε να ξαναπιάσει το καυστικό πενάκι του ο Γιάννης και να σχολιάσει με το γνωστό τρόπο του, όπως έκανε παλαιότερα, το παρακάτω γεγονός: Ο Δήμος Ηρακλείου επέβαλλε πρόστιμο 300 ευρώ στον Δικηγορικό Σύλλογο Ηρακλείου για αφισορύπανση της πόλης λόγω της παράστασης του Πλούτου του Αριστοφάνη.Μήπως έγινε εν αγνοία του Δημάρχου, αφού ως γνωστόν δεν φημίζεται για την θεατροφιλία του;

    Μου αρέσει!

  4. Συγνώμη για το απόμακρο σχόλιο. Η εικονογράφηση πού στη χώρα μας παραδοσιακά εμφανίζεται στα έντυπα μέσα ως καυστικός σχολιασμός της καθημερινότητας, είναι απαραίτητο στοιχείο του πολιτισμού. Γνωρίζουμε λίγους μεγάλους εικονογράφους («σκιτσογράφους») στην Έλλάς, τους μετράμε στα δάχτυλα του ενός χεριού, ενώ υπάρχουν ταλαντούχοι εκφραστές του μέσου πολλοί περισσότεροι. Ο Γ.Α. το αποδεικνύει αυτό το ταλέντο και χαίρομαι που εμφανίζεται σε αυτό το blog. Η αλήθεια να λέγεται, η επικαιρότητα προσφέρεται (…Lou)…και ο ΑΛΚΜΑΝ μπορεί να προσφέρει χώρο στους εν δράση σχολιαστές, εικονογράφους.

    Γιώργο Μ.: Ο δήμος πρέπει να δώσει πρόστιμο στον εαυτό του για τα χρόνια κακοήθειας και απρέπειας σε κάθε τι πολιτιστικό.

    Μου αρέσει!

  5. Τον Γιάννη τον έχω περιγράψει δυο φορές…την πρώτη με φάμπερ μολυβάκι οπου στα 30 δευτερόλεπτα που αντιλήφθηκε τι επρόκειτο να κάνω σηκώθηκε κι έφυγε με αποτέλεσμα να του βάλω γυαλιά στο πρόσωπο μια και η λεπτομέρεια των ματιών μου χε ξεφύγει μαζί με το μοντέλο…την δεύτερη φορά έκανα ότι ήθελα γιατί του έφτιαξα ένα διήγημα με τίτλο βίοι παράλληλοι ή μιας άλλης φιλίας εγκώμιον…το οποίο ο Νίκος (Γανναδάκης) το βρήκε του γούστου του και το δημοσίευσε, σε κάποιο απο τα παλίμψηστα…τώρα το …εγκώμιον μην φανταστείτε οτι ήταν για μένα η περισσότερο για το Νίκο, ούτε και για τη φίλη του τη Μαρίκα, μα ούτε και για τον Καρέλλη …μόνο ηταν για τον Τούτου, τον σκύλο του που ειχε εξοικειωθεί τόσο πολύ μαζί του, ώστε τον άκουγα νί ανασαινει στον ίδιο ρυθμό, για να μην πω ότι είχε και τις ίδιες ιδιοτροπίες με το αφεντικό του…αν τώρα προσπαθήσω να τον περιγράψω για τρίτη φορά, είμαι σίγουρος οτι θα γυρίσει να μου πει…- μα τι να περιγράψεις ρε φίλε…εγώ είμαι απερίγραπτος….ναι…έμαθα πολλά απο το Γιάννη και κυρίως ασπάστηκα την ετοιμολογία που διατηρεί αμείωτη σε βαθμό υψηλότατο…ασπάστηκα ακόμα και τα τρια προσωνύμια…το υπερήφανο άτι…τον αιώνιο έφηβο και τον λαγό…το καθέ ενα για το δικό του λόγο…το πρώτο γιατί πραγματικά είναι περήφανος και δεν σηκώνει να τον ψέξεις…το δεύτερο γιατί το…πάμε…που θα πει είναι πραγματικά εφηβικό ξεσήκωμα για κάθε νεανική πρωτοβουλία..το τρίτο…γιατί μυρίζεται και φεύγει τρέχοντας στον οποιοδήποτε κίνδυνο αντιληφθεί…σπουδαίο αυτό το τελευταίο, γιατί επικίνδυνο ο Γιάννης θεωρεί και το χρήμα διαφοροποιούμενος από το σύνολο σχεδόν των κατοίκων του πλανήτη…έχω βέβαια υποστεί και το βάρος της φιλίας του….προς θεού μην φανταστείτε τίποτα το επώδυνο…απλά…έχω υποστεί νύ ακουω να μαγεύει τους ακροατές του για νιοστή φορά…είναι κι αυτό ένας φόρος αν θες να΄χεις δίπλα σου μια παρόμοια φυσιογνωμόα….

    Μου αρέσει!

  6. Μου άρεσαν πολύ τα σχέδια του Γιάννη Ανδρεαδάκη, δεν ξέρω προσωπικά τον καλλιτέχνη, του εύχομαι να προσφέρει ακόμα πολλά χρόνια στη βελτίωση της διάθεσής μας. Λίγο χιούμορ μας λείπει απελπιστικά και είναι τόσο απαραίτητο όσο και η σάτιρα, που νοστιμεύει την μάλλον βλοσυρή καθημερινότητά μας.

    Μου αρέσει!

  7. Ο alkman.gr επειδή το σχόλιο του Κ.Σχιζάκη είναι πολύ περιφραστικό και μπερδεύει, συνοψίζει από μια παλιά δημοσίευση τη γνώμη του για τον Γιάννη Ανδρεαδάκη :»Αγαπητός λοιπόν , εξαίρετος κοζέρ, είναι το στολίδι στην κάθε παρέα. Αν προσθέσω τη λεπτότητα των αισθημάτων και της σιλουέτας του, το λεπτό χιούμορ, καθώς και την καλλιφωνία, νομίζω πως θα έχετε την πλήρη εικόνα του ανθρώπου»

    Μου αρέσει!

  8. Ένα πρωί βρισκόμουν στο μοναστηράκι και χάζευα τις αντίκες και γενικά το κάθε τι που μου έκανε κλικ. Λησμόνησα να σας πω ότι ταξίδευα 2 φορές το μήνα για Μοναστηράκι σαν συλλέκτης που ήμουν. Βρισκόμουν λοιπόν στην οδό Ηφαίστου στην πλατεία κατά τις 2 το μεσημέρι όταν οι γύφτοι μάζευαν τις κουβέρτες που είχαν στρώσει με ότι είχε απομείνει, όταν ξαφνικά άκουσα να φωνάζει ένας στον απέναντι: ‘’Μανούσο ρε Μανούσο τρέχα ρε να δεις.’’. Γύρισα και γω και κοίταξα και είδα αυτόν που φώναζε να κρατά ένα βιβλίο να το κοιτά και να ξεκαρδίζεται στα γέλια.. Πήγα διακριτικά κοιτάζοντας αρχικά δήθεν τα βιβλία που είχε στην κουβέρτα, μέχρι να μπορέσω να δω τί ήταν εκείνο που βλέποντας το τον έκανε να γέλα τόσο. Όταν αντιλήφθηκα ότι ήταν ένα βιβλίο τα ανώδυνα του Γιάννη έμεινα και γω. Τους λέω λοιπόν να σας ρωτήσω κάτι; Εκείνος σηκώνει το χέρι πάνω και μου λέει ’’αυτό φίλε το λάφυρο δεν πουλιέται’’. Ξαναπροσπαθώ να τον ρωτήσω γιατί γελάει και εκείνος τώρα με έντονη φωνή μου λέει. ’’ρε δεν το πουλάω κατάλαβες ;’’. του λέω λοιπόν ότι αυτός που το έχει γράψει είναι φίλος μου και τα θέματα που έχει η γελοιογραφία είναι Κρητικοί . Εκείνος λοιπόν μου λέει ‘’ άκου να δεις δεν είμαι αμόρφωτος έχω βγάλει όλο το δημοτικό και μπορώ να σου πω ότι καλύτερο σκίτσο δεν έχω δει. Φωνάζει ξανά στον απέναντι λέγοντας του ‘’έλα ρε να δεις ΛΕΖΑΝΤΕΣ που έχει ο άνθρωπος να τρελαθείς.

    Μου αρέσει!

  9. Κάνω μια υπόθεση -το εχω σκεφτεί και για αλλους καλλιτέχνες- αν γνωρίζεις, καλα και απο παλιά, τον Γιαννη Ανδρεαδάκη δεν μπορείς να φανταστεις πως βγαίνει-πως προκυπτει- το έργο του. Απο ποιες μυστικές φωλιες νερού αναβλυζει.Σαν να γινεται πριν η μετα απο τον ίδιο.Επι πλεον στα σκίτσα του υπάρχει κατι το πολύ προσωπικο.Τα πορτρετα π.χ. που φιλοτεχνεί ειναι σαν να απεικονιζουν τον ιδιο μεταμφιεσμένο.Μου θυμίζουν- παρα τη ρεαλιστική τους φόρμα- την τεχνική των υπερρεαλιστων.Και οι δυο μου παρατατηρησεις θελουν χωρο για να αναπτυχθουν.Το αφηνω για αλλοτε. Ας θεωρηθουν σαν ενας συντομος χαιρετισμός στον παλιο μου φιλο¨…»Υποκρουση κιθάρας απο το Γιαννη Φρουδαράκη»τραγουδωντας Θεοδωράκη στην ταβέρνα του Λυγερού…

    Μου αρέσει!

  10. αγγέλους έβαλα να σε προσέχουν
    και αυτοί μου είπαν αγγελούς δεν προσέχουν.
    Για τηΝ Κατερίνα Π. Από Πατρίκιο Κ.
    Σε γουστάρω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε