ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΆ 2020 –

Π Ρ Ω Τ Ο Μ Α Γ Ι Α 2 0 2 0

Εν μέσω πανδημίας, τι να κάνουμε – πως να αντιδράσουμε;

«Πάντα ανοικτά – πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής» για να συλλογιστούμε, να δούμε ότι αποφεύγουμε, ότι μας ενοχλεί ή μας κουράζει…

Τον εαυτό μας ή και τους άλλους…δεν είναι τέλειος κανείς κι η κόλαση (ας λέει ο Σαρτρ)δεν είναι(βέβαια) …οι άλλοι ,γιατί αυτοί μας έμαθαν αν αξίζουμε λίγο κι αυτό που νοιώθουμε κι αποφεύγουμε να το αναγνωρίσουμε και την αλληλεγγύη, την συμπάθεια και την αγάπη .

Και το πνεύμα το ΑΓΙΟΝ δεν χρειάζεται κεράκια, ούτε ο Αναστάς Κύριος την Θείαν Μετάληψη, μα καρδιά ανοικτή και καθαρή κι αγάπη για τον άλλον.

Διαλέξαμε για την περίσταση έναν ποιητή, να μας μιλήσει για την Πρωτομαγιά, τον Άρη Αλεξάνδρου, «άγνωστον» εν πολλοίς, στο ευρύ κοινό, μα τον έχουν ακούσει κάποτε(και τον εκτιμούν) οι εραστές της τέχνης του λόγου , αλλά και οι προβληματιζόμενοι Αριστεροί.

Ο Άρης Αλεξάνδρου, ένας από τους τρεις σημαντικούς μεταπολεμικούς ποιητές της Αριστεράς(1), που χαρακτηρίστηκαν – εύστοχα αλλά όχι δίκαια- ποιητές της ήττας, όχι γιατί μοιάζουν ή ταιριάζουν ως προς την γραφή τους, μα γιατί, βρέθηκαν στην παράταξη της αντίστασης αλλά και του ΚΚΕ, και διώχθηκαν, ταλαιπωρήθηκαν πλήρωσαν ακριβά τις πολιτικές επιλογές τους.

Διαλέξαμε από την συλλογή του ΑΚΟΜΑ ΤΟΥΤΗ Η ΑΝΟΙΞΗ του 1946 το ποίημα που θα αναρτήσουμε. Στην πιο κρίσιμη φάση των πολιτικών συγκρούσεων, στην πιο ακραία πόλωση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, ο Ποιητής Τραγουδά, για την αγαπημένη του…

Π Ρ Ω Τ Ο Μ Α Γ Ι Α

Στα τζάμια σου μπουμπουκιάζει η χτεσινή βροχή
Τώρα που η παραλία ανάβει τα φανάρια της.
Ένα καϊκι στάθηκε καταμεσίς στο πέλαγο.
Γαλήνη.
Περίμενε δω με το βλέμμα στις σταγόνες
( δυο ανθισμένες σταγόνες τα μάτια σου).
Περίμενε. Θα ξημερώσει.
Θέλω να σε ξέρω στο παράθυρο
Αγναντεύοντας κατά τον τόπο της χαραυγής
νοσταλγώντας το περσινό καλοκαίρ
(Τα νερά ν´ανασαίνουν ζεστασιά
το γυμνό σώμα τη ημέρας πλαγιάσει μες τα στάχυα
Κι ανάμεσα απ´ τα δάκτυλα κρυφοκοιτάει μια παπαρούνα.)
Θέλω να σου χαρίσω ένα τόσο δα ουράνιο τόξο
τώρα στα γενέθλια της δεκαοκτάχρονης αυγής,
Ένα λουλουδένιο δακτυλίδι
Μια υπόσχεση ελπίδας.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ Α. :

(1).Οι τρείς ποιητές είναι (χρονολογικά)

Άρης Αλεξάνδρου (1922-1978)είναι 28 χρόνων όταν δημοσιεύεται το ποίημα

Μανόλης Αναγνωστάκης (1925-2005)

Τίτος Πατρίκιος (1928 εν ζωή σήμερα)

Σ Η Μ Ε Ι Ω Σ Ε Ι Σ Β.

Η Πανδημία υποχωρεί, τα μέτρα από την 4.5.2020 ελαφρώνουν….

Εικόνες στην υπάρχουσα περιορισμένη κατάσταση:

1. Υπάλληλοι της καθαριότητας του Δήμου καθαρίζουν έναν στύλο της ΔΕΗ , από τα αγγελτήρια Κηδειών, πόσοι 6 !

2. Ένας λαϊκός τύπος, 65-75 χρόνων, πρωί τςη 29η του τρέχοντος(μηνός)

κάθεται στα ακαλοπάτια κλειστού πολυτελους καταστήματας, απολαμβάνει καφέ με τυρόπιττα, και δίνει και ψύχουλα από την πίττα σε περιστέρι που προσέτρεξε…

3. Περιστέρια στα Λιοντάρια, πίνουν νερό αλλά και λούζονται στο ανακυκλούμενο νερό της κρίνης…(φαίνονται ενώ ξετινάζονται)